همه ی انواع الکل هایی که در بازار موجود است دارای هیدروکسیل هستند که تنوع در ساختار انها میتواند بر سرعت واکنش الکل و حتی در مواردی بر نوع واکنشهای آن تاثیر بگذارد تنها نکته ی قابل توجه در مورد تفاوت الکلها و فنلها اینست که ترکیباتی که در آنها هیدروکسیل مستقیم به یک حلقه ی آروماتیک متصل است الکل نیستند بلکه به این ترکیبات فنل گفته میشود این تفاوت فاحشی بین فنل ها و الکلها است.
وقتی که قسمتی از بدن زخم میشود بستر بسیار خوبی برای میکروب های آلوده بوجود می آید که میتواند بوسیله ی جراح و پرستاران روی زخم ایجاد شود به همین خاطر شستشوی دست ها با الکل میتواند آلودگی های میکروبی و قارچی را در دست ها و اطراف زخم کاهش دهد که همین امر سبب شده که استفاده از الکل ۷۰ درصد در بیمارستان ها و مراکز بهداشتی به مقدار زیادی افزایش داشته باشد.
الکل که یکی از پرمصرف ترین ماده های شیمیایی در فرایندهای ساخت و تولید فراورده ها و کارخانجات میباشد و کاربرد های گسترده ای دارد که میتوان در صنعت تهیه ی لاک ناخن، ورنی و رنگ سازی ها از آن استفاده کرد الکلی که در صنایع استفاده میشود از نظر ماهیت تفاوتی با الکل های طبی ندارد و هر دو ی آنها همان اتانول میباشند.
در علوم شیمی به هر فرمولی که در آن هیدروکسیل وجود داشته باشد الکل گفته میشود الکل از مشتقات هیدروکربن ها می باشد که در آن هر ملکول ترکیبی از چند اتم هیدروژن و کربن می باشد الکل انواع زیادی دارد که عبارتند از : – الکل متیلیک که ساده ترین نوع الکل می باشد و از تقطیر چوب بدست می آید. –الکل اتیلیک یا اتانول که معروف ترین نوع الکل است.
مزیت الکل بیولوژیکی نسبت به الکل شیمیایی چیست؟ تفاوت این دو نوع الکل در چیست؟ در روش شیمیایی تولید اتانول دی اتیل اتر از کیفیت نهایی اتانول کم میکند در صورتی که در تولید با باگاس یا همان ضایعات کشاورزی مقدار کمی از آن استفاده میشود و مابقی آن بدلیل مشکلات دفع بدون هیچ دلیلی در کوره میسوزند استفاده از این ماده بمنطور یک ماده ی اولیه ای برای سوختن میتواند مشکل دفع آن را حل کند و به اقتصاد تولید اتانول با محصولات و ضایعات کشاورزی کمک می کند ضمنا مصرف الکل به عنوان سوخت نیز مزایای فراوانی از جمله مقرون به صرفه بودن دارد.