الکل اتیلیک طبی
اتیل الکل، همچنین به نام اتانول، الکل طبی، عضو یک کلاس از ترکیبات آلی است که به طور کلی کربنات نامیده می شود؛ فرمول مولکولی آن C2H5OH است. اتیل الکل شیمی عنصر مهم صنعتی است؛ آن را به عنوان یک حلال، در سنتز سایر مواد شیمیایی آلی، و به عنوان یک افزودنی برای بنزین خودرو (تشکیل مخلوط شناخته شده به عنوان گازوئیل) استفاده می کنند. اتیل الکل همچنین عنصری مضر در بسیاری از نوشیدنی های الکلی مانند آبجو، شراب و ارواح تقطیر است.
تولید الکل اتیلیک
دو فرآیند اصلی برای تولید الکل اتیل وجود دارد: تخمیر کربوهیدرات ها (روش مصرف نوشیدنی های الکلی) و هیدراتاسیون اتیلن. تخمیر شامل تبدیل کربوهیدرات به الکل با رشد سلول های مخمر می باشد. مواد اولیه اصلی برای تولید الکل محصولات تخمیری مانند چغندر و نیشکر و محصولات غلات مانند ذرت، برنج و گندم است. هیدراتاسیون اتیلن با عبور از مخلوط اتیلن و اضافه شدن بیش از حد بخار در دمای بالا و فشار بالای کاتالیزور اسیدی به دست می آید.
اتیل الکل تولید شده بوسیله تخمیر یا با سنتز به عنوان محلول آبی رقیق به دست می آید و باید با تقطیر تقریبی متمرکز شود. تقطیر مستقیم می تواند به بهترین شکل در مخلوط نقطه ثابت جوش که حاوی ۹۵٫۶ درصد از وزن الکل است، عمل کند. دهیدراته شدن از ترکیب نقطه ثابت جوش بدون آب و یا مطلق الکل است. اتیل الکل در نظر گرفته شده برای استفاده صنعتی معمولا قابل شرب نیست چون با مواد سمی ماننده متانول و بنزین مخلوط است.
الکل اتیلیک خالص یک مایع بدون رنگ، قابل اشتعال (نقطه جوش ۷۸٫۵ درجه سانتیگراد [۱۷۳٫۳ درجه فارنهایت]) با بوی اتیلن مناسب و طعم تیز است. اتیل الکل سمی است و بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد. مقادیر متوسط، ماهیچه ها را آرام می کنند و اثر تحریک کننده ظاهری را با افسردگی فعالیت های مهار کننده مغز ایجاد می کنند، اما مقادیر بیشتری باعث کاهش هماهنگی و قضاوت می شود، و در نهایت باعث ایجاد کما و مرگ می شود. این یک داروی اعتیاد آور برای بعضی از افراد است که منجر به بیماری الکل می شود.
اتیل الکل در ابتدا به استالدئید تبدیل می شود و سپس به دی اکسید کربن و آب، با سرعت حدود نصف اونس مایع یا ۱۵ میلی لیتر در ساعت؛ این مقدار مربوط به مصرف غذا در حدود ۱۰۰ کالری است.